Ante a pregunta retórica:
ilusións dos novos tempos.
Imos facer mudaxes.
A lingua raigame,
queda na ialma infinita.
As historias permanecen,
os sonidos voan alleos,
a liberdade avanza.
Ante a pregunta retórica:
Marchar das cousas vellas,
innovar nos retos.
Ante a pregunta retórica:
abonda benestar
no meu corazón.
Racionalismo e cordura
na terra.
Nunca as Moiras
foron propicias.
Agora si.
Esther Ferrer Molinero
No hay comentarios:
Publicar un comentario
GUILLOTINADO EXPRÉS!!!
Cuchillos afilados, cuchillos sangrantes...
rodarán cabezas... ¡Qué le corten la cabeza!