ODA

Os homes da terra

espertaron 

nun día quente de raiba.

Levaran tempo calados 

na voz rachada dos versos.  

Unha sona moi tenra,
unha fala profunda.

Coros de voces núas

murmurios avenzoados
na enchida crecente
do mar.

Flúen calmos 

no zaguán da alma.

Tiñan á República na ollada

e á loita vermella no puño.


Esther Ferrer Molinero